चारोळी

मी असाच आहे असाच राहीन
अश्रूंसवे अश्रू मी वाहीन...
झाले ना कुणी माझे तरी
साऱ्यांचा मी होऊन जाईन....

*****
शब्दांकडे पाहू नकोस
आज बोल तू मनातले....
डोळ्यातल्या सावल्याना
झाड दाखव ऊनातले....
                   अरुण व्ही. लाडे

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

कोसळणारा पाऊस आणि अफगानीस्तानातील भावंडं

Image
कोसळणारा पाऊस आणि अफगानीस्तानातील भावंडं            आज दि. १६ आगष्ट २०२१. कालच आपण सारे भारतीय आपला ७५ वा स्वातंत्र्य दिवस उत्साहात साजरा केला. आज अफगानिस्तान संपूर्णपणे तालिबानच्या कब्ज्यात आल्याची बातमी टि.व्ही.वर पाहिली. एकीकडे स्वातंत्र्याचा आनंद साजरा होतोय तर दुसरीकडे स्वातंत्र्य गेल्याचा. गेली २० वर्षे अफगानीस्तानात लोकशाही सरकार होते. ते आज पुन्हा संपुष्टात आले. लोकशाही पुरस्कृत देश हे भारताला अधिक प्रिय. कारण जगातील  सर्वात मोठी लोकशाही आपल्याच देशात नांदत आहे. ही पार्श्वभूमी असल्याने सारेच लोकशाहीला मानणारे देश आपले मित्रच. असे असले तरी अफगानीस्तान आणि आपले नाते फार जुने. एकेकाळी अफगानीस्तान मौर्य साम्राज्याचा समाविष्ट होता. म्हणजे विशाल अखंड भारताचा भाग असलेला अफगानीस्तान या दृष्टीनेही आपल्याला जवळचा वाटतो. या जवळीकतेला   मात्र दहशतवादी संघटनांद्वारे फट पाडण्याचा नेहमीच प्रयत्न होत गेला. ही जवळीकता अधिक घट्ट होत असतानाच अमेरिकेतील सैन्यानी अफगानीस्तानातून काढता पाय घेतला आणि तिथले वासे फिरले. तालिबानने अवघ्या दोन महिन्यात संपूर्ण अफगान...
Read more

कविताः आपल्या मनातील स्थान व महत्व (भाग १ कवी सुरेश भटांची कविता)

Image
कवी सुरेश भटांची कविता               कविता हे अनेक प्रकाराने विस्तारलेले व्यापक असे साहित्य आहे. त्यात ओवी, अभंग, गझल, पोवाडा, भारुड असे अनेक काव्य प्रकारांचा अंतर्भाव होतो. अनेक थोर साहित्यिकांनी आपल्या लेखनाची सुरुवात कवितेनेच केली आहे. कविता ही सर्वांच्याच जवळची आहे.               मराठी साहित्यक्षेत्रातील गझल या काव्य प्रकाराला प्रतिष्ठा प्राप्त करुन दिली ती कवी सुरेश भट यांनी. यांच्या गझलांकडे बघूनच अनेक नव कवींनी गझल लिहू लागले. एवढा प्रभाव त्यांचा होता. त्यांच्या अनेक सुंदर गझलांपैकी पुढील गझल पहा - "जगत मी आलो असा" जगत मी आलो असा की, मी जसा जगलोच नाही! एकदा तुटलो असा की, मग पुन्हा जुळलोच नाही! जन्मभर अश्रूंस माझ्या शिकविले नाना बहाणे; सोंग पण फसव्या जिण्याचे शेवटी शिकलोच नाही! कैकदा कैफात माझ्या मी विजांचे घोट प्यालो; पण प्रकाशाला तरीही हाय, मी पटलोच नाही! सारखे माझ्या स्मितांचे हुंदके सांभाळले मी; एकदा हसलो जरासा, मग पुन्हा हसलोच नाही! स्मरतही नाहीत मजला चेहरे माझ्या व्यथांचे; एवढे स्मर...
Read more

जयंती: वर्तमानाला सत्याची ओळख करून देणारा चित्रपट

Image
  जयंती:  वर्तमानाला सत्याची ओळख करून देणारा चित्रपट                 चित्रपट नेहमीच भारतीय समाजाला भूरळ पाडत आला आहे. लहानमोठ्यांचा हा आवडीचा विषय. प्रेमकथांची भरमार असणाऱ्या भारतीय सिनेमात राज कपूर यांनी काही हिंदी चित्रपटांमधून समाज वास्तव मांडले आहे. सलीम-जावेद जोडीने बदलत्या जमान्यानुसार डॕशींग हीरोपटाच्या कथा लिहिल्या. सत्यजीत रे, श्याम बेनेगल, राकेश मेहरा, मेहमुद यांनी नवे काही देण्याचा प्रामाणिक प्रयत्न केला. शेकडो वर्षाचा इतिहास असलेल्या भारतीय हिंदी चित्रपट विश्वाला असे बोटावर मोजता येईल, एवढेच नावं सांगता येणे, ही आपल्या सिनेमाची शोकांतिका आहे. काळानुसार बदलने जीवंतपणाची लक्षण आहे, पण हिन्दी सिनेमा मात्र सडक्या पाण्यात तरंगत राहिला. काहिंनी या भिंती तोडून नदीसारखे प्रवाहित होण्याचा प्रयत्न केला. आज  नवनव्या प्रयोगांसह समाजवास्तव घेऊन चित्रपट येताहेत, पण ते प्रादेशिक आहेत. तमीळ, मराठी मधून आशादायक चित्रपटांची निर्मिती होत आहे. 'जयंती' नावाचा मराठी चित्रपट जीवंतपणा देणारा असा आहे. कोरोनामुळे मागील दोन वर्षाच्या निर्बंधानंतर...
Read more